Een vorm van beschaving gaat over de werkelijke oorzaken van de huidige crisis en over de werkelijke oplossingen.
Die werkelijke oorzaken liggen in het steeds weer het eenzijdig worden van de maatschappelijke opvattingen over ‘wat van waarde is’. We zwalken als samenleving stuurloos rond door ons eigen waardepatroon en komen op die manier van de ene crisis in de andere terecht. Aan de hand van een meer uitgesproken, min of meer gedeelde opvatting over wat we van waarde vinden, kan dan duidelijk worden wat er eigenlijk moet worden ontwikkeld als we het over ‘duurzame ontwikkeling’ hebben. Dat leidt dan tot een nieuwe en concrete aanpak op bestuurlijk, ecologisch, financieel-economisch en sociaal-cultureel gebied. Het zijn de eerste en hoognodige stappen naar een nieuwe vorm van beschaving.
